"Κάποιοι από εμάς"...αφιερωμένο σε μια Ευρώπη που δεν μας ταιριάζει...
Κάποιοι από εμάς… μεγαλώσαμε με το όραμα της Ευρώπης, του ενιαίου χώρου, των ενιαίων οραμάτων, του ενιαίου σχεδιασμού.
Τα δεχθήκαμε «αξιωματικά» και προχωρήσαμε… και ως άνθρωποι με πάθος υπερασπιστήκαμε αυτά τα ιδεώδη, τα υιοθετήσαμε, τα κάναμε κτήμα μας, παλέψαμε, συγκρουστήκαμε, υπομείναμε, χαμογελάσαμε, συμμετείχαμε…
Η ομορφιά της ανθρώπινης φύσης του να είσαι ζωντανός, να παλεύεις για όσα πιστεύεις… για όσα αγαπάς…
Θεωρήσαμε κάποιοι από εμάς ότι είναι ένα βήμα προς την οικουμενικότητα…όπου το χρώμα…το φύλο…η ηλικία… η εθνικότητα ή οτιδήποτε άλλο έχει «εφευρεθεί» για να διαχωρίζει προσχηματικά τους ανθρώπους δεν υφίσταται ουσιαστικά, διότι θα πρέπει να υμνούμε την ανθρώπινη ύπαρξη ως οντότητα ως δικαίωμα έκφρασης…ως ενέργεια…ως μοναδική πηγή πάθους και δημιουργίας… χωρίς διαχωρισμούς… χωρίς περιορισμούς… χωρίς το «εμείς και οι άλλοι»…
Θεωρήσαμε ότι το να είσαι «προοδευτικός», με την πραγματική σημασία του όρου και όχι των κομματικών τοποθετήσεων, είναι τιμή, παλέψαμε και παλεύουμε για αυτό...
Αυτή η Ενωμένη Ευρώπη συμφερόντων και όχι αρχών πιστεύουμε ότι δεν μας ταιριάζει…
Διότι κάποιοι από εμάς θα συνεχίσουμε να παλεύουμε… να παθιαζόμαστε…
Πείτε μας αν θέλετε αθεράπευτα ρομαντικούς…πείτε μας άπειρους, ευκολόπιστους ή ουτοπικούς…αλλά θα συνεχίσουμε να οραματιζόμαστε…
Όσα συμβαίνουν σήμερα δεν είναι τίποτα παραπάνω παρά η αποτύπωση των συμπεριφορών μας σε ένα πιο συλλογικό επίπεδο… διότι οι ηγεσίες που έχουμε είναι αυτές που μας αξίζουν… ας μην παραξενευόμαστε «κάποιοι από εμάς» και απλά να διαπιστώνουμε το «έλλειμα» πολιτικών της Ευρώπης αλλά να είμαστε έτοιμοι να πάρουμε αποφάσεις…
Η κρίση φέρνει ευκαιρίες…η δική μας ευκαιρία είναι πια να ξεκαθαρίσει η «ήρα από το στάχυ» το πραγματικά προοδευτικό από το συντηρητικό… για όσους έχουμε ακόμη πάθος για τη ζωή… όπου η αλληλεγγύη θα κυριαρχεί ως ιδέα…θα είναι πάθος… και όχι απλά μια έννοια χωρίς ουσία…
Για αυτήν την Ευρώπη «κάποιοι από εμάς», λίγοι ή πολλοι δεν έχει σημασία, οφείλουμε να τους φερόμαστε ως όφειλαν να είναι…